Arcymistrz słowa polskiego, nieugięty strażnik najwyższych wzorców estetycznych i etycznych w polskiej piosence. Niezrównany obserwator rzeczywistości i przemian społecznych. Podnoszący do rangi poezji pisanie o „kartoflance”. Autor mający, jak sam przyznawał, „gust tak wypaczony, że lubi wrony”, zawierający w kilku linijkach tekstu „W Polskę idziemy”, „Ułańskiej fantazji”, czy „Przyjdzie walec i wyrówna” nasz zbiorowy portret. Już przed 50 laty przewidział, w sposób graniczący z jasnowidzeniem, dzisiejszą normę polityczną i medialną, pisząc: „ludzie to lubią, ludzie to kupią, byle głośno, byle na chama, byle głupio”.
Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, laureat Złotego Medalu Gloria Artis oraz Diamentowego Mikrofonu i Złotego Berła Fundacji Kultury Polskiej.