Tag: klasyka

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia z siedzibą w Katowicach to jedna z najważniejszych polskich orkiestr symfonicznych, a także wszechstronnie działająca instytucja kultury.

Historia zespołu sięga 1935 r. i nierozerwalnie łączy się z osobą Grzegorza Fitelberga, któremu powierzono zadanie stworzenia pierwszej w Polsce samodzielnej radiowej orkiestry symfonicznej. Zespół zadebiutował na antenie 2 października 1935 r. i od tamtej chwili jest stale obecny na falach Polskiego Radia. Po II wojnie światowej orkiestra została reaktywowana w Katowicach, a jej odbudowę powierzono w 1945 r. Witoldowi Rowickiemu.

W kolejnych dekadach zespół sukcesywnie wzmacniał swoją międzynarodową renomę, występując w najważniejszych salach koncertowych świata i współpracując z największymi artystami naszych czasów, w tym z Leonardem Bernsteinem, Marthą Argerich czy Arturem Rubinsteinem. Prawykonania swoich utworów powierzali orkiestrze m.in. Witold Lutosławski, Wojciech Kilar, Henryk Mikołaj Górecki i Krzysztof Penderecki, a płyty NOSPR wydawane były przez renomowane wytwórnie. Na przestrzeni lat orkiestrą kierowali znakomici dyrygenci, m.in. Jan Krenz, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit, Gabriel Chmura, Jacek Kaspszyk, Alexander Liebreich i Lawrence Foster.

Obecnie bogate tradycje muzyczne zespołu kultywowane są pod kierownictwem dyrektor artystycznej Marin Alsop. Funkcję dyrektor naczelnej i programowej NOSPR sprawuje Ewa Bogusz-Moore.

Stałym elementem tożsamości NOSPR, na każdym etapie historii, pozostawał związek z technologią. Pod koniec lat 60., za sprawą ówczesnego kierownika artystycznego, Bohdana Wodiczki, orkiestra podjęła wieloletnią współpracę z telewizją, a obecnie coraz ważniejszą rolę w budowaniu relacji z publicznością odgrywa Internet.

Siedzibą NOSPR jest nowoczesny budynek zaprojektowany przez pracownię Konior Studio, mieszczący salę koncertową i kameralną oraz liczne przestrzenie warsztatowe i edukacyjne. W styczniu 2023 r. po raz pierwszy w sali koncertowej – z wyróżniającą się akustyką, nad którą czuwała firma Nagata Acoustics – zabrzmiały jedne z największych organów piszczałkowych w europejskich ośrodkach muzycznych, zbudowane przez firmę Antona Škrabla ze Słowenii. Nieprzeciętne możliwości tego miejsca znajdują szerokie uznanie publiczności, artystów i środowiska muzycznego, czego dowodem jest przyjęcie NOSPR do organizacji ECHO skupiającej najbardziej prestiżowe sale koncertowe w Europie.

NOSPR jest organizatorem Festiwalu Prawykonań Polska muzyka najnowsza, Festiwalu Katowice Kultura Natura oraz Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Karola Szymanowskiego, obejmującego pięć kategorii: fortepian, skrzypce, śpiew, kwartet smyczkowy i kompozycję. Więcej na stronie: szymanowski-competition.com.

Źródło: https://nospr.org.pl/pl/orkiestra

Dariusz Przybylski (ur. 1984), w roku 2008 ukończył Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w klasie kompozycji prof. M. Błażewicza i w klasie organów prof. A.. Chorosińskiego. Studiował także w Kolonii, Karlsruhe i Frankfurcie nad Menem. W roku 2016 uzyskał stopień doktora habilitowanego. Komponował na zamówienie m. in. Deutsche Oper Berlin, Ensemble Modern, Warszawskiej Opery Kameralnej, Opery Poznańskiej, Stowarzyszenia im. L. van Beethovena, Narodowego Forum Muzyki, Filharmonii Poznańskiej, Gorzowskiej, Kaliskiej. Wykłada kompozycję na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Prowadził wykłady gościnne w Nowym Jorku, Hamburgu, Rzymie, Stambule, Mińsku i Moskwie, a w roku akademickim 2010/11 klasę kompozycji w Keimyung University w Daegu, Korea Południowa. Stypendysta m.in. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowego Centrum Kultury, DAAD, Fundacji Deutsche Bank w programie Akademie Musiktheater heute, Internationale Ensemble Modern Akademie 2012/13, Kunststiftung NRW 2013. Laureat międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów kompozytorskich. Nominowany do Paszportów Polityki 2014 i Koryfeuszy 2015 i 2018. Laureat Fryderyka 2018 za album Already It Is Dusk (Requiem Records). Kompozytor-rezydent Vocalensemble Phønix16 (Berlin, 2012/13) i Filharmonii Gorzowskiej (2015/16). Kurator Opus Series – kolekcji muzyki współczesnej w wydawnictwie Requiem Records. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich, Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Wiolonczelista, aranżer, kompozytor. To klasycznie wykształcony muzyk, który nie mieści się w ramach gatunków, artysta wiecznie głodny nowych doświadczeń, przekroczeń, nieoczywistych kontekstów. Jest współzałożycielem Royal String Quartet, pomysłodawcą i współorganizatorem Festiwalu Kwartesencja w Warszawie, kuratorem Festiwalu Klangor na Warmii oraz autorem serii koncertów Dotykafonie w Nowym Teatrze w Warszawie. W październiku 2024 ukaże się jego drugi solowy album „Cellotapes” nakładem Polskiego Radia.

W 2022 roku zadebiutował solowym albumem „Kora nieskończoność” (Agora Muzyka), który zawiera nieznane i niewydane nagrania legendarnej Kory Jackowskiej i zebrał entuzjastyczne recenzje: „Michał Pepol nie jest na tej płycie tylko muzykiem i kompozytorem, ale czarownikiem” (Mariusz Szczygieł); „Na tyle znam Korę, że z ręką na sercu mogę powiedzieć, że pokochałaby samego Michała i natychmiast zaliczyłaby go do swojego kosmosu” (Kamil Sipowicz). Album został uznany za jedną z 10 najlepszych polskich płyt 2022 roku przez tygodnik Polityka, TVN 24 i Onet. „To wydawnictwo wyjątkowe, wielowymiarowe i nowatorskie” (TVN 24); „Nieprzewidywalny i oryginalny dźwiękowy portret Kory, stworzony w czasie, kiedy wydawało się, że na jej temat nikt już nie ma niczego do dodania” (Gazeta Wyborcza); „Pepolowi udało się sprawić, że głos Kory, jej śpiew i mowa swobodnie przekraczają granice światów i lokują się w nieskończoności” (Polityka). Michał za płytę otrzymał nominację do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii „Osobowość Roku 2022”. W 2023 roku album ukazał się w wersji winylowej z czterema premierowymi utworami.

Pepol jest twórcą takich projektów jak „Dźwięk odnaleziony” we współpracy z Pawłem Bownikiem (Nowy Teatr, 2016), „Milczenie syren” w duecie z Magdaleną Cielecką (zamówienie MSN, 2017), czy „Among Angels” (2017) zrealizowanym w Puszczy Białej. Jest autorem muzyki do spektakli Markusa Öhrna „Trzy epizody z życia rodziny” (2021) i „Fobia” (2023), a od 2015 roku występuje w spektaklu Krzysztofa Warlikowskiego „Francuzi”. Do stworzenia instalacji dźwiękowej „Stoimy pod murami getta” zaprosił wielką damę polskiej piosenki Sławę Przybylską (ŻiH, 2022).

Jest współtwórcą albumu Ralpha Kamińskiego „Kora”, a projekt ten, nagrodzony Fryderykiem 2021, zagrał na ponad 50 koncertach. Z triem Trimagine zdobył II nagrodę oraz Nagrodę specjalną im. Czesława Niemena na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w 2019, gdzie doceniono niezwykłe aranżacje autorstwa Michała. Współpracuje z wieloma artystami: z Bartkiem Wąsikiem współtworzy duet Dwóchgłos, występuje także m.in. z Natalią Przybysz, Melą Koteluk, Kubą Krzewińskim (dvd „Contre” dla Bołt Records 2019), Olgą Mysłowską i Patrykiem Zakrockim (album „Leggerezza”). Wystąpił na wielu festiwalach, takich jak Warszawska Jesień, Off, Męskie Granie, Nostalgia, Ephemera, Pomada, Enter, Słuchy, Etno Kraków, Dni Tranströmerowskie, Szalone Dni Muzyki czy Festiwal Prawykonań.

Jest częstym gościem na antenie radiowej Dwójki, swoje recitale zarejestrował także dla TVP Kultura, gdzie był kuratorem serii koncertów „Kultura na żywo”. Od 2003 roku prowadzi klasę kameralistyki w Liceum Muzycznym im. K. Szymanowskiego w Warszawie. W 2022 roku otrzymał stypendium artystyczne m.st. Warszawy.

Urodzony w 2003 roku wiolonczelista, student Uniwersytetu Muzycznego im. Franciszka Liszta w Weimarze pod kierunkiem prof. Wolfganga Emanuela Schmidta oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie kształci się u prof. dr. hab. Tomasza Strahla i prof. dr. hab. Marcina Zdunika. Laureat programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” (2020), sześciokrotny stypendysta Nagrody Ministra Kultury oraz laureat stypendium Krajowego Planu Odbudowy (2024). Wyróżniony nominacjami do nagrody „Koryfeusz Muzyki Polskiej 2024” w kategorii Odkrycie Roku oraz do „Paszportów Polityki” w 2025 roku w kategorii Muzyka Poważna. W 2024 roku został stypendystą programu „Elite” w Paryżu, gdzie pracuje z prof. Henrim Demarquette’em.

Jako solista i kameralista występował w prestiżowych salach koncertowych, m.in. Filharmonii Narodowej, NOSPR, Narodowym Forum Muzyki, Zamku Królewskim w Warszawie, Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego, Floriance w Krakowie oraz Copernican Center w Chicago. Współpracował z orkiestrami, takimi jak: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, NOSPR, Filharmonia Świętokrzyska, Orkiestra Kameralna Leopoldinum czy Szymanowski Symphony Orchestra.

W 2020 roku zarejestrował „Elegię” Mikołaja Góreckiego, a w 2024 roku podczas festiwalu „Bridges” nagrał Sonatę g-moll Fryderyka Chopina oraz Melodie cygańskie Pablo Sarasatego z pianistą Bisharą Haronim.

Antoni jest laureatem licznych konkursów krajowych i międzynarodowych. Zdobył m.in. I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Jana Vychytila w Pradze (2018), I miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym CEA w Warszawie (2019), Grand Prix na V Ogólnopolskim Turnieju Wiolonczeli i Kontrabasu (2024), I miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego (2023) oraz III miejsce na XII Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie (2024).

Jego repertuar obejmuje dzieła od baroku po muzykę współczesną, w tym utwory takich kompozytorów, jak Pēteris Vasks, Mikołaj Majkusiak czy Wojciech Blecharz. Kształcił się na kursach mistrzowskich pod okiem wybitnych pedagogów, takich jak prof. Arto Noras, Pieter Wispelwey, Wolfgang Emanuel Schmidt, Konstantin Heidrich czy Claudio Bohórquez.

Współpracował z uznanymi dyrygentami i kameralistami, m.in. Michałem Klauzą, Szymonem Bywalcem, Katarzyną Budnik, Jakubem Jakowiczem, Łukaszem Chrzęszczykiem oraz Bisharą Haronim. Regularnie występuje w duecie z pianistką Aleksandrą Janusz, zdobywając wspólnie liczne nagrody. Na co dzień współpracuje z prof. Tomaszem Strahlem, prof. Marcinem Zdunikiem, prof. Henrim Demarquette’em oraz Stowarzyszeniem im. Ludwiga van Beethovena.

Maria Nowak ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. J.. I. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Wojciecha Malińskiego, a 3 lata później, także dyplomem z wyróżnieniem – Wyższą Szkołę Sztuk w Berlinie. Od najmłodszych lat zdobywała najwyższe laury podczas ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursów skrzypcowych, uzyskując także rozmaite nagrody specjalne (m.in. podczas XI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu czy Konkursu Eurowizji, na którym w 2006 r. reprezentowała Polskę.) Swoje skrzypcowe umiejętności doskonaliła pod okiem znakomitych solistów i pedagogów, takich jak Ruggiero Ricci, Michael Schwalbe, czy Anne-Sophie Mutter. Koncertowała jako solistka i kameralistka w Polsce, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Monaco, Japonii, Holandii, Belgii, Luxemburgu, Francji, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, we Włoszech. Ma na swoim koncie nagrania dla polskich, holenderskich, niemieckich oraz japońskich producentów.

Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec profesorów: Mirosława Ławrynowicza, Andrzeja Gębskiego i Janusza Wawrowskiego oraz w klasie altówki prof. Piotra Reicherta. Zatrudniona na stanowisku profesora w klasie altówki w macierzystej uczelni. Od lutego 2014 pełni również funkcję lidera grupy altówek w orkiestrze Sinfonia Varsovia.

We wrześniu 2013 została laureatką 3 nagrody prestiżowego konkursu ARD w Monachium. Odniosła również sukcesy w licznych konkursach krajowych i zagranicznych: 47. Międzynarodowym Konkursie im. Ludwiga van Beethovena w Hradec (2008, I nagroda), 15. Międzynarodowym Konkursie im. Johannesa Brahmsa w Pörtschach (2008, I nagroda), 8. Ogólnopolskim Konkursie Altówkowym im. Jana Rakowskiego (2008, I nagroda), Międzynarodowym Konkursie im. Maxa Rostala w Berlinie (2009, II nagroda), Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Maxa Regera w Sondershausen (2009, II nagroda i nagroda specjalna za najlepsze wykonanie suity na altówkę solo Maxa Regera), IV Międzynarodowym Konkursie im. Michała Spisaka (2010, II nagroda oraz Nagroda Specjalna).

W 2010 roku brała udział w projekcie Chamber Music Connects the World organizowanym przez Kronberg Academy, gdzie grała z najwybitniejszymi muzykami: Gidonem Kremerem, Tatjaną Grindenko, Yurim Bashmetem oraz Fransem Helmersonem.

W latach 2019, 2021 oraz 2023 wzięła udział w 3 tournee koncertowych wraz z wybitnym pianistą Krystianem Zimermanem, skrzypaczką Marią Nowak oraz wiolonczelistą Yuya Okamoto, podczas których artyści wykonywali kwartety fortepianowe J. Brahmsa. Artyści występowali we Włoszech, Japonii, Monako, Szwajcarii, Francji, Austrii oraz Luksemburgu.

Koncertowała na wielu renomowanych festiwalach: m.in. w Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej ,,Muzyka na Szczytach” w Zakopanem, Kammermusikfest Lockenhaus (gdzie została zaproszona przez Gidona Kremera).

W listopadzie 2013 roku ukazała się jej solowa płyta – Viola Recital, za którą altowiolistka otrzymała nagrodę Fryderyk 2014. Za wybitne osiągnięcia otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest również stypendystką programu ,,Młoda Polska”. W 2013 roku została nominowana do ,,Paszportów Polityki”.

Mezzosopranistka, laureatka wielu nagród na prestiżowych konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych.

W latach 2011-2014 była uczestnikiem programu Atelier Lyrique Opery Paryskiej. W Opéra Garnier zadebiutowała tytułową rolą w Orfeuszu i Eurydyce W. Ch. Glucka w inscenizacji Piny Bausch. Za tę rolę otrzymała dwie prestiżowe nagrody: Prix L’AROP i Prix Carpeaux dla najlepszego młodego śpiewaka 2014 roku.

W roli Orfeusza powróciła także do Palais Garnier w 2018 roku. Na scenach francuskich zadebiutowała także w rolach: Driady w Ariadnie na Naxos oraz Trzeciej nimfy w Rusałce w Opéra Bastille; tytułowego Orfeusza w Orfeuszu i Eurydyce w Opéra Bordeaux, tytułowej roli w Gwałcie na Lukrecji oraz w scenicznym wystawieniu Stabat Mater A. Dworzaka w Opéra National de Montpellier, Driady w Operze w Limoges a także Marty i Pantalisa w Mefistofelesie oraz Maddaleny w Rigoletto na deskach Opéra de Lyon. W 2016 roku zadebiutowała jako Trzecia Dama w Czarodziejskim flecie w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, a w następnych sezonach również jako Suzuki w Madame Butterfly. W sezonie 2021/22 wcieliła się w tytułową rolę Wandy w prapremierze światowej opery „Wanda” Joanny Wnuk Nazarowej.

Z repertuarem kameralnym i oratoryjnym koncertowała, między innymi w Palais Garnier, Auditorium Maison de la Radio, Filharmonii Narodowej w Warszawie, NFM, Studio Polskiego Radia, Amphithéâtre de l’Opéra Bastille, Notre Dame de Paris, St. Martin-in-the-Fields, a także na europejskich festiwalach muzycznych w Aix-en-Provence, Verbier i Aldeburgh.

Kwartet smyczkowy założony w 2022 roku przez czworo pasjonatów muzyki kameralnej – Martę Piórkowską, Agatę Krystek, Damiana Kułakowskiego oraz Mateusza Błaszczaka, na co dzień pracujących w takich instytucjach jak Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, Sinfonia Iuventus i Hashtag Ensemble. Zadebiutował w 2023 roku na scenie festiwalu WarszeMuzik zbierając od razu bardzo pozytywne recenzje. Otrzymał 3 nagrodę na Virtuoso International Music Award w Londynie, a w kwietniu 2024 roku jako jedyny zespół z Polski zakwalifikował się do udziału w prestiżowych Schubert Masterclasses organizowanych przez Arts Foundation, w ramach których pracował z Krzysztofem Chorzelskim (Belcea Quartet), Imogene Cooper oraz Markiem Padmore.

Zespół prowadzi coraz bogatszą działalność koncertową w kraju i zagranicą. W 2024 roku wystąpił m.in. na koncercie finałowym Festiwalu Muzyki Żydowskiej im. Ryfki Tiktiner w Tykocinie, po raz drugi na festiwalu WarszeMuzik, Festiwalu Krakowska Jesień Muzyczna, a także po raz pierwszy w Xiamen (Chiny) oraz Hongkongu.

W październiku 2024 w ramach Festiwalu Bohaterek miała miejsce premiera projektu (NIE)CÓRKI – pierwszego autorskiego projektu zespołu z twórczością Irene Poldowski i Roxanny Panufnik.

Michał Nesterowicz od lat umacnia swoją pozycję jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich dyrygentów na świecie. Uznanie melomanów i krytyki otworzyło mu drogę do najbardziej prestiżowych sal koncertowych i współpracy z takimi zespołami jak: Royal Concertgebouw Orchestra, Gewandhausorchester, BBC Symphony Orchestra, The Royal Philharmonic Orchestra, Konzerthausorchester Berlin czy Wiedeńska Tonkünstlerorchester.

Jest zwycięzcą Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego Cadaqués Orchestra w 2008 roku oraz jednym z laureatów VI Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Regularnie współpracuje z takimi orkiestrami jak: Tonhalle-Orchester. Zürich, Münchner Philharmoniker, Orchestre Philharmonique de Nice, HR Sinfonieorchester Frankfurt, NDR Elbphilharmonie Orchester, WDR Sinfonieorchester Köln, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, National Taiwan Symphony Orchestra, Singapore Symphony Orchestra, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Copenhagen Philharmonic, Orchestre National Bordeaux Aquitaine oraz Orchestra della Svizzera Italian.

Był pierwszym gościnnym dyrygentem Sinfonieorchester Basel (2016-– 2020), głównym dyrygentem Orquesta Sinfónica de Tenerife (2012–-2016), dyrektorem artystycznym Orquesta Sinfónica de Chile (2008–-2012) oraz dyrektorem artystycznym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej (2004–-2008). Od lat związany jest z Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina, gdzie zajmuje stanowisko pierwszego dyrygenta gościnnego.

W sezonie 2024/2025 Nesterowicz zadebiutuje z Orchestra del Teatro Regio di Parma, Cluj Philharmonic Orchestra i Orchestra Sinfonica di Milano, a także powróci do BBC Symphony Orchestra, Stuttgart Philharmoniker, Malaysian Philharmonic Orchestra, Trondheim Symphony Orchestra, Taipei Symphony Orchestra, Dutch Philharmonic Orchestra oraz Filharmonii Narodowej w Warszawie i Orkiestry Symfonicznej NOSPR w Katowicach.