pop
Lech Janerka | Muzyka rozrywkowa
Lech Janerka – muzyk rockowy, wokalista, basista, kompozytor i autor tekstów, założyciel legendarnego zespołu Klaus Mitffoch.
Urodził się 2 maja 1953 roku we Wrocławiu. Pod koniec lat 70. zadebiutował na scenie muzycznej, występując z żoną – Bożeną Janerką – na festiwalach piosenki studenckiej.
W 1979 roku założył zespół Klaus Mitffoch. Pierwsza płyta grupy, wydana pod tym samym tytułem, jest uznawana za przełomową i jedną z najważniejszych w historii polskiej muzyki rockowej, zarówno w warstwie muzyki jak i tekstów, stanowiących krytykę ówczesnego systemu. Najbardziej znane utwory z tej płyty to m.in. Jezu jak się cieszę czy Strzeż się tych miejsc. Album zdobył m.in. miano Albumu Lat 80. w plebiscycie czytelników magazynu „Tylko Rock”.
W 1984 roku Lech Janerka opuścił zespół, by rozpocząć karierę solową. Dwa lata później wydał płytę Historia podwodna. Nagrany w nieco spokojniejszej stylistyce album został świetnie przyjęty przez krytyków i słuchaczy. Na płycie pojawiło się po raz pierwszy oryginalne brzmienie przetwarzanej elektronicznie wiolonczeli, które było zasługą Bożeny Janerki, występującej z artystą do dziś. Z płyty Historia podwodna pochodzą takie utwory jak: Konstytucje, Niewole, Ta zabawa nie jest dla dziewczynek.
Kolejne albumy, m.in. Piosenki, Ur, Bruhaha, Fiufiu, czy Plagiaty ugruntowały pozycję Lecha Janerki na polskim rynku muzycznym. Artysta nagrodzony został pięcioma statuetkami FRYDERYK, przyznanymi przez Akademię Fonograficzną w kategoriach: Autor Roku (2002), Kompozytor Roku (2005), Album Roku Muzyka Alternatywna (2002 za album Fiufiu i 2005 za Plagiaty) oraz Piosenka Roku (2005 za utwór Rower). Płyta Plagiaty otrzymała także nagrodę
Superjedynka w kategorii Płyta Alternatywna, a teledysk do utworu Rower zdobył Grand Prix na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film.
Lech Janerka jest twórcą muzyki do filmów Chcę mi się wyć Jacka Skalskiego i Obcy musi fruwać Wiesława Saniewskiego. Wziął udział w nagraniu albumu Flota zjednoczonych sił zespołu Voo Voo, z którym często występował pod koniec lat 80. w Jarocinie.
Ma opinię twórcy niezależnego, oryginalnego, pozostającego poza głównym nurtem sceny rockowej. Jego teksty często opisują stan wojny jednostki ze światem, walki ze zniewoleniem, m.in. przy zastosowaniu takich środków stylistycznych, jak groteska, ironia, absurd. Janerka bawi się słowem, stosuje aliteracje, tworzy neologizmy. O swoich tekstach mówi jednak, że są proste – jego zdaniem to muzyka jest tą warstwą, która może nadać szczególne znaczenie nawet bardzo prostym tekstom.
Odznaczony w 2011 roku Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski.